این یادداشت در پروندۀ آخر هفتۀ روزنامۀ دنیای اقتصاد مورخ 94/5/29 منتشر شده است.
ایرانی‌ها تنبل‌اند، اهل کار گروهی نیستند، ذهنیت‌شان تخیلی است و ده‌ها اتهام دیگر از هر سو متوجه ما می‌شود. روی دیگر این سکه، تمجیدهای اغراق‌آمیز است: ملت شریف، آگاه، مقاوم، با هوش‌ترین مردم دنیا!
مردم می‌پرسند کدام را بالاخره باور کنیم؟ سیاسی‌ها برای جلب حمایت و رأی مردم، راهبرد تمجید را پیش می‌گیرند و کسانی برای نشان دادن نخبگی و جدایی خود از توده، راه تحقیر عموم را می‌روند. بسیاری هم فکر می‌کنند این حکم‌ها حقایقی را بیان می‌کنند و اصطلاحا پربیراه نیستند. اما چگونه می‌توان تشخیص داد که یک حکم پایه محکمی در تجربه دارد؟