شهردار تهران گفته است: «در دوره من هر کاری که بخش خصوصی بتواند خدمت موثری به شهر بدهد، شهرداری وارد آن نمی‌شود و برون‌سپاری می‌کند، قطعا راندمان بالا می‌رود.» (خبرآنلاین، ٢١/٥/٩٦). این جمله‌ها در گفتمان غالب در کشور ما معقول و پذیرفتنی به نظر می‌رسد، ولی وقتی به برخی تجربه‌ها دقت می‌کنیم، روشن می‌شود که سیاستی که با این جملات بیان می‌شود، می‌تواند تبعات اجتماعی نامطلوبی داشته باشد. این یادداشت به سه حوزه خصوصی‌سازی و برون‌سپاری که نجفی در برنامه شهردارشدن خود طرح کرده است، می‌پردازد و اثرات آتی آنها را بر عدالت اجتماعی ارزیابی می‌کند.